NawigacjaKultura i oświata > Parafie Dekanatu Strykowskiego >Treść stronyParafia Rzymskokatolicka pod wezwaniem św. Marcina w StrykowieObecny kościół katolicki w Strykowie jest murowany z cegły. Ma kształt podłużny i nosi cechy stylu neoromańskiego, z wyjątkiem portalu (w stylu wirtemberskim) i wieży (w stylu barokowym). Jest trójnawowy i z obu stron znajdują się pomieszczenia na zakrystię. Nad chórem eksponowana jest wieża z dwoma dzwonami uruchamianymi ręcznie. Kościół pokryty jest blachą ocynkowaną. Ołtarz wykonany jest w stylu renesansowym; w ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej pędzla Buchbundera. Został on przyozdobiony sukienką, na której znajdują się imitowane drogie kamienie; jest osłonięty, a zasuwa zawiera wizerunek św. Marcina. W szczycie ołtarza znajduje się obraz Najświętszego Serca Jezusowego. Jego fundatorem był Skarbek. Ambona, mająca kształt łodzi Piotrowej została wykonana w 1926r. dzięki staraniom księdza proboszcza Leona Stypułowskiego Ołtarze boczne zawierają obrazy: Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (w stylu barokowym) i św. Anny (też w stylu barokowym). Obraz św. Anny posiada dużą wartość artystyczną, a zasłona obrazu wyobraża Przemienienie Pańskie. Głównymi elementami zabytkowymi kościoła są:
1. Chrzcielnica z czaszą barokową i miedzianą nakrywą z XVIIw. 2. Feretron z kopiami obrazów Matki Boskiej Trybunalskiej w Lublinie i św. Stanisława Kostki (z połowy XIX w.)
3. Rzeźby w ołtarzach bocznych z XVII w.
Historia parafii rzymskokatolickiej w Strykowie. Pierwszy kościół parafialny p.w. św. Michała – drewniany został zbudowany w 1350r. we wsi Stryków, a ufundowany przez rodzinę Stryjkowskich. Po utworzeniu miasta wzniesionego na początku XV w. w nowej osadzie kościół parafialny p.w. Bożego Ciała i św. Marcina. Proboszcz wraz z wikariuszami przenieśli się do miasta, lecz mieli obowiązek odprawiania nabożeństw w dni świąteczne w starym kościele. Kościół ten rozebrano w 1762r., a w latach 1760-1762 wybudowano, staraniem dziedzica Feliksa Czarnieckiego, drewniany kościół pod wezwaniem św. Marcina. Świątynia ta przetrwała do początku XX w. Obecny kościół parafialny p.w. św. Marcina, św. Józefa i Najświętszego Serca Jezusowego został wybudowany staraniem księdza proboszcza Bolesława Karwowskiego, według projektu architektów Józefa Dziekońskiego i Zdzisława Mączeńskiego. Ksiądz proboszcz Karwowski zbierał ofiary na ten cel nie tylko w Strykowie, lecz na całym obszarze dawnych guberni tj. warszawskiej, kaliskiej i piotrkowskiej, a także w miastach: Warszawie, Łodzi, Częstochowie. Kościół wybudowano w latach 1907-1912, ale w dniu 22 października 1914 r. świątynia doznała wielkich uszkodzeń od pocisków artyleryjskich podczas toczącej się w Strykowie bitwy między Niemcami a Rosjanami. Ksiądz B. Karwowski wybudował w strykowskiej parafii w 1915 r. także plebanię. Następni proboszczowie strykowscy: ks. Roman Rejchert i ks. Leon Stypułkowski dołożyli starań, by doprowadzić do odpowiedniego stanu organistówkę i budynki gospodarcze zdewastowane przez Niemców. Dzięki staraniom księdza Józefa Zalewskiego w 1932r. wybudowano w parafii Stryków nową plebanię. W 1936r. dokończono budowę wież kościelnych oraz ułożono posadzkę kamienną o wyglądzie marmurowym w kolorze szaro-białym. W okresie międzywojennym parafia została obdarowana przez ordynariusza łódzkiego biskupa Wincentego Tymienieckiego trzema dzwonami spiżowymi o imionach Józef (waga 102 kg.), Stanisław (54 kg.) i Florian (21 kg.) W czasie II wojny światowej w latach 1940-1945 kościół w Strykowie był zamieniony na skład papieru, natomiast w domu parafialnym przebywali jeńcy wojenni. Proboszcz strykowski ks. Zygmunt Hołdrowicz został aresztowany za wygłoszenie w Niedzielę Palmową patriotycznego kazania. Aresztowanie nastąpiło dnia 20 marca 1940r. po czym wywieziono go do obozów koncentracyjnych: w Dachau (1940r.), Mauthausen (1940r.) i Gusen (1940r.). Ponownie wywieziony został do Dachau, gdzie był więziony do 29 kwietnia 1945r. Po aresztowaniu księdza Hołdrowicza przyjeżdżał do Strykowa ks. Józef Zawiejski- proboszcz z parafii Dobra, ale niestety już w maju 1940r. został aresztowany. Od sierpnia 1940r. zajmował się parafią w Strykowie ksiądz kanonik Kazimierz Skoczylas z Łodzi. Po pewnym czasie zamieszkał w rodzinie Wincentego i Katarzyny Macińskich na ulicy Brzezińskiej, a nabożeństwa odprawiał przy tejże ulicy u Wiktorii Grzybowskiej. Po aresztowaniu ks. kan. Skoczylasa Stryków był bez duszpasterza. Dopiero w kwietniu 1942r. nowy duszpasterz ks. mgr Jan Ostrowski dojeżdżał z posługą duszpasterską do kilku parafii, obsługując Stryków, Dobrą i Niesułków. Po II wojnie światowej proboszczem powtórnie został ks. Zygmunt Hołdrowicz, który zadbał o usunięcie zniszczeń dokonanych przez hitlerowców. Od 24 lutego 1966r. proboszczem był ks. Mieczysław Olszyński. W czasie kiedy zarządzał parafią, dokonano malowania wnętrza kościoła, którą to pracę zakończono przed Wielkanocą 1984r. Projektantem i wykonawcą był mgr Mieczysław Saar.
Wikariusze parafii rzymskokatolickiej
Dziękujemy za udostępnienie powyższych informacji twórcom projektu „Stryków- miasto dwóch kościołów”, uczniom Zespołu Szkół Nr 1 w Strykowie: Małgorzacie Kleszcz, Anicie Pietrzak, Ewelinie Pietrzykowskiej, Ewelinie Szychowskiej, Magdalenie Szymczak, Mateuszowi Janowskiemu, Pawłowi Kuriacie, Tomaszowi Popczyńskiemu, Piotrowi Sokołowskiemu, Łukaszowi Kapuście. Opiekę nad projektem sprawowały: |